ఏంటీ టపా పేరు వింతగా అనిపిస్తోందా !! చివర్లో మీకే తెలుస్తుంది లేండి. మన బ్లాగర్లు హిందీ తో వాళ్ళ అనుభవాలు చెబుతూంటే నాకు హిందీ వల్ల కలిగిన కితకితలు గుర్తుకువచ్చాయి, ఆ కితకితలే ఈ టపా. హిందీ మన మాతృభాష కాదు కాబట్టి అప్పుడప్పుడు తంటాలు తప్పవు.

నా చిన్నతనంలో ఒకసారి మేము షిరిడి వెళ్ళాము. అక్కడ చాలా మంది హిందీ లో మాట్లాడుతూ కనపడ్డారు. అప్పటికే టీవీలో మహాభారత్, సర్కస్ లాంటివి చూస్తున్నాను కాబట్టి కొద్ది కొద్ది గా పదాలు తెలుసు... వాటి అర్థం తెలియకపోయినా !!!!.
ఏదో బొమ్మ కొనాలని నేను మా నాన్నతో కలిసి వెళ్ళాను. ఒక షాప్ దగ్గర మా నాన్న గారు బేరం చేస్తూంటే విన్నాను.
నాన్న - ’यॆ कित्ना है’
షాపువాడు - ’पन्द्रहा रुपय्या’
నాన్న - ’दस कॊ दॆतॆहॊ क्या’
షాపువాడు - ’नही आता है सर’

బేరం కుదరక అది కొనలేదు. నాన్నని అడిగి తెలుసుకున్నాను వాళ్ళు మాట్లాడిన మాటలకి అర్థం. ఇంకా ఏముంది నేర్చుకున్న వాటిని ప్రయోగించాలి కదా మరి. సరే నేను కూడా మాట్లాడాలి అనుకున్నాను నోరు మరీ దురదగా ఉంటే. మా వాళ్ళు చుట్టుప్రక్కల లేనిది చూసి ఒక షాప్ దగ్గరికి వెళ్ళాను.
ఒక వస్తువు చూపిస్తూ అడిగా...

నేను - ’यॆ कित्ना है’
షాపువాడు - ’पांच रुपय्या’
నేను - ’दस कॊ दॆतॆहॊ क्या’ (మనకు అది ఒక్కటే తెలుసుకదా మరి)
షాపువాడు - !!!!!!!!!!!! ( ఆవక్కయ్యాడు )

షాపువాడు నన్ను ఎగాదిగా చూసాడు, వీడు అస్సలు కొనే రకమేనా అని. కాని నేను అంతగా పట్టించుకోలేదు, నా మనసు వెంటనే ’భేష్ బాగా మాట్లాడావు’ అని భుజం తట్టింది. అమెరికా వాళ్ళు, వాళ్ళు తయారుచేసిన ఆయుధాలు పరిక్షించుకోవడానికి, కారణాలు లేకుండా వేరే దేశాల మీద యుద్దం చేసినట్టు నేను కూడా నన్ను నేను పరిక్షించుకోవడానికి వెళ్ళా కాని నిజంగా కొంటామా ఏంటి. అనుకున్న పని అయిపోయిందని అక్కడ నుండి కదిలా. తరువాత వెళ్ళి మా వాళ్ళని ’पांच रुपय्या’ అంటే ఎంతో తెలుసుకున్నాను, అప్పుడు తెలిసింది వాడు ఎందుకు అలా చూసాడో.

తరువాత దూరదర్శన్ పుణ్యమా అని ’స్టోన్ బాయ్’, ’జంగిల్ బుక్’, ’అలిఫ్ లైలా’, ’డక్ టేల్స్’, ’మంగళ, గురు వారాలు రాత్రులు, శని వారం సాయంత్రం వచ్చే హిందీ సినిమాలు’ చూసి ఏదో కొద్దో గొప్పో హిందీ నేర్చుకున్నాను. కాని నాకు హిందీలో సంఖ్యలు మాత్రం అస్సలు నచ్చలేదు, మొదట్లో నేర్చుకోడానికి ప్రయత్నించా కాని 20 వరకు మాత్రమే వచ్చాయి, తరువాతవి కొన్ని గుర్తున్నాయి, ఇప్పటికీ 64, 87 లాంటివి ఎంతా అంటే ప్రశ్నార్ధకమే.


ఒకసారి మా ఇంట్లో అందరం కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉంటే హిందీ గురించి ఏదో విషయం వచ్చింది. ఎవరో మా అక్కని ’నీకు హిందీ వచ్చా?’ అని అడిగారు. అక్క వచ్చు అంది. వెంటనే మా తమ్ముడు ఎంత వచ్చో తెలుసుకోవాలనుకున్నాడు. కాని ఆ తొందరలో అసలు విషయం మరిచిపోయాడు... వాడికీ అంతంత మాత్రమే వచ్చని. వాడికి అప్పుడు గుర్తుకువచ్చి అడిగిన ప్రశ్న ’तुम्हारा नाम क्या है?’, అది వినగానే అందరం గొల్లుమని నవ్వాము ఎంత కష్టమైన ప్రశ్న అడిగాడని. అది కూడా తెలియని వారు ఉండరేమో !!.


నేను ఇంజనీరింగ్ చదివేటప్పుడు మా కాలేజ్ సెక్యూరిటీ గార్డ్ బీహార్ అతను. నేను మా స్నేహితులతో కలిసి బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తూ ఒక చోట నిలబడి ఉంటే అతను వచ్చి హిందీ లో మాట్లాడడం మొదలుపెట్టాడు. ఏదో విషయం పై చర్చ మొదలైంది... అందరం వచ్చీ రాని హిందీలో ఉత్సాహంగా మాట్లాడుతూ ఉన్నాము. చర్చ కాబట్టి చెప్పదల్చుకున్నది తొందరగా చెప్పెయ్యాలి, లేకపోతే వేరేవాళ్లు మనకు అవకాశం ఇవ్వరు గనుక. తిప్పలు పడుతూ మరీ మా ప్రతిభను చాటుతున్నాము. నేను ఏదో చెప్పాను (ఏం చెప్పానో గుర్తు లేదు). అప్పుడు నా స్నేహితుడు ’तूतॊ मरी है’ అన్నాడు. నా బుర్రలో ఉన్న హిందీ decoder ఒక్కసారిగా ఖంగుతింది, దానికి ఏమి అర్ఠం అవ్వలేదు, semantics error ఇచ్చింది. తొలిగించిన ఫలితాలు చూపెట్టాలా అంది. అది చూస్తే ’నువ్వు చచ్చావు’ లాంటి అర్ఠం ఇచ్చింది. కాని అది మేము మాట్లాడే విషయానికి సంబంధం లేదు. అంతలో తెలుగు decoder, 1 match found అంది. ఇది ఏంటి హిందీ లో మాట్లాడుతుంటే తెలుగు decoder కు ఎలా తెలిసిందని, ఆ పదం ఏంటా అని చూస్తే అది ’మరీ’. ఆ తెలుగు పదం తో ఏమయుండొచ్చు అని అలోచిస్తే, నేను అన్న మాటలకి, ’నువ్వు మరీనూ’, ’నువ్వు మరీ రా’ అనే అవకాశం ఉంది తెలుగులో అయితే.

అప్పుడు అర్థం అయ్యింది, వాడు తెలుగు నుండి హిందీ కి మార్చే క్రమంలో సగం మాత్రమే నిజానువాదం చేసాడు, తొందరలో ’మరీ’ కి ఏమనాలో గుర్తు రాక అలాగే వాడేసాడు "तूतॊ ’మరీ’ है " అని. అలా ఒక సెకను తరువాత అర్థం. అవ్వగానే నాకు నవ్వు ఆగలేదు... ఇప్పటికీ గుర్తుతెచ్చుకొని నవ్వుకుంటాము.